شروع سال تحصیلی و دغدغه خانواده ها

 

والدین چه چیزی را باید فراهم کنند و چه کارهایی باید انجام بدهند؟

با توجه به شرایط خاص  و مجازی بودن آموزش، نقش والدین بسیار بسیار پررنگ تر از قبل می باشد.لازم است  والدین امکانات اولیه صوتی و تصویری نظیر تبلت، گوشی، لب تاپ که در حد توان شان است را  فراهم کنند که از حداقل ها کودک و نوجوان ما برخوردار باشد و در این زمینه عقب نماند. والدین گرامی در عین حالی که حمایت های همه جانبه را برای فرزندان خود در میدان می‌گذارند، نباید فشار بیش از حد به فرزندان خود وارد کنند که سبب خاموشی انگیزه و پیامدهای جبران ناپذیر آموزشی شوند. تشویق به مراتب موثرتر از تنبیه بازدهی دارد. درس و آموزش نباید در نقطه مقابل تفریح و سرگرمی دانش آموزان قرار گیرد.

والدین ما باید با  معلم از قبل تعامل داشته باشند و شیوه کار معلم را جویا شوند و در طول سال تحصیلی ارتباط مستمر با معلم فرزندشان داشته باشند.

یکی از نکاتی که بسیار مهم است، این است که والدین  بتوانند محیطی آرام و بدون حواشی را در  خانه فراهم کنند.

نکته دیگر اینکه والدین ما باید حتماً این را مد نظر قرار دهند که به هیچ عنوان جلوی کودکشان از شرایط تحصیلی و نوع تدریس معلم بدگویی نکنند حتی اگر  انتقاداتی هم داشته باشند.

 و در نهایت اینکه والدین ما باید پشتیبانی و همراهی کودک را در دستور کار خود قرار دهند به نحوی که استقلال کودک هم حفظ شود

۲) مدرسه باید چه فضایی ایجاد کند؟

مدرسه باید برنامه هایی را مد نظر قرار دهد به نحوی که بیشترین ارتباط و تعامل بین دانش آموز و معلم برقرار شود.  مدرسه باید با فعالیت های آموزشی و فرهنگی مرتبط، جو آموزشی را در بین دانش آموزان برقرار کند تا انگیزه یادگیری در دانش آموزان زنده بماند.

لازم است  که مدیریت آموزشگاه ها جهت تنوع بخشی به مسائل آموزشی، برنامه ریزی داشته باشند و در کنار مسائل آموزشی برنامه های تربیتی و پرورشی هم قرار دهند که بتوانند شادی و نشاط را بین کودکان حفظ کنند تا کودک از حالت خستگی ناشی از آموزش خارج شود و روحیه اش حفظ شود.

نیاز است که فضای فیزیکی مدرسه مطابق با استانداردهای آموزشی باشد مثل فضای سبز که برای روحیه خوب است و دیگر طراحی های خاص برای راحتی فعالیت های آموزشی.

 و بسیاری از  این قبیل کارها  فضا و جو آموزشی و اشتیاق به یادگیری را در دانش آموزان تقویت می‌کند.

 یکی دیگر از ضروریات، تشکیل انجمن اولیا و مربیان قوی است که بتوانند با ارتباط دائمی و مستمر با همدیگر در جهت رفع مشکلات و موانع موجود گام بردارند و نهایت خدمت را  ارائه بدهند.

۳) معلم اول ابتدایی بایستی در آغاز کار چگونه رفتار کند؟

به نظر بنده بسیار بسیار مهم است که معلم پایه اول بتواند با کودک ارتباط عاطفی برقرار کند. پیشنهادی که در این زمینه می توان داد این است که با توجه به شرایط و آنلاین بودن آموزش با رعایت پروتکل ها چه به صورت فردی و چه به صورت گروه های حداکثر پنج نفری حتما معلم در چند نوبت در اوایل سال تحصیلی با بچه ها دیدار حضوری داشته باشد که بتواند آن ارتباط عاطفی را با بچه ها برقرار کند که این کار در جلب همکاری بچه ها بسیار موثر می باشد.

۴) معمولاً بچه های سال اولی برای شروع مدرسه چه دغدغه ها، چه تصورات و چه استرس هایی دارند؟

مهمترین تصورات و معایبی که کودکان در  خودشان می بینند بحث عدم توانایی است. حتی دانش‌آموزانی که بسیار از نظر روابط عمومی و کلامی قوی هستند باز این استرس را دارند.

 دغدغه دیگری که بچه ها دارند عدم پیدا کردن دوست می باشد.

گم کردن وسایل، در صورتی که والدین خیلی تاکید کنند می‌تواند برای کودکان استرس زا باشد.

 تصور این که  ممکن است معلم آنها بسیار سخت گیر باشد یکی دیگر از دغدغه‌ها و استرس‌های کودکان می باشد.

البته معمولاً بعد از گذشت یک ماه با برقراری رابطه عاطفی مخصوصاً در شرایط حضوری ۹۰ درصد دانش آموزان این مشکلات را پشت سر می گذارند.

۵) برای کودکان ابتدایی کلاس های آموزشی جدا از کلاس مدرسه (مثل زبان و کامپیوتر و … ) مناسب می‌بینید؟

بله، ما باید مطابق با نیازمندی های جهان امروز پیش برویم، ولی باید این را مد نظر قرار بدهیم که اگر بخواهیم   کودکان را وارد هر مقوله‌ای بکنیم و به کلاس‌های مختلف بفرستیم باعث خستگی آنها می شویم. کلاس های آموزشی خارج از مدرسه اعم از زبان های خارجه و کامپیوتر و ورزش های گوناگون برای پرورش حالات مختلف روحی، ذهنی، فیزیکی و اجتماعی دانش آموزان بسیار موثر است اما میزان و نحوه شرکت در آنها باید به خوبی مدیریت شود، به شکلی که نه تنها سبب آسیب آموزشی شود بلکه تقویت کننده آموزش باشد. پیشنهادی که در این زمینه می‌توانیم ارائه بدهیم این است که تا کلاس های اول دوم و سوم را بیشتر به کلاس هایی مثل نقاشی، موسیقی و شنا اختصاص بدهیم و از کلاس های چهارم به بعد وارد مقوله های اختصاصی مثل زبان و کامپیوتر شویم.

۶) نقص ها و کمبودهایی که در سیستم آموزشی ما وجود دارد چگونه قابل جبران است و خانواده چه نقشی می تواند داشته باشد؟

در سیستم آموزشی کشور نقص های متعددی دیده می‌شود. والدین گرامی باید حتی الامکان آگاهی خود نسبت به مسائل آموزشی را ارتقا دهند و یا با مشاوران تحصیلی مشورت کنند و هر آنچه که امکانش است را به منظور جبران اتخاذ کنند.